بهبود تولید آرتمیزینین در ریشه‌های مویین گیاه درمنه خزری (Artemisia annua) با استفاده از باکتری استافیلوکوکوس اورئوس

مقدمه: آرتمیزینین، یک متابولیت ثانویه گیاهی است که علیه مالاریای مقاوم به درمان به کار می‌رود، همچنین خاصیت ضدویروسی و ضد سرطانی آن ثابت شده است. در سال‌های اخیر تلاش‌های متعددی برای افزایش تولید آرتمیزینین از طریق کشت بافت صورت گرفته است. هدف: در این پژوهش تأثیر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس بر تولید آرتمیزینین در ریشه‌های مویین درمنه خزری بررسی شد. روش بررسی: نژاد‌های A7 و Ar318 آگروباکتریوم رایزوژنز برای القای ریشه مویین استفاده شد. 2 گروه ریزنمونه تهیه شد، در اولین گروه برگ‌ها از 2 انتها برش یافت (ریزنمونه 1) و در دومین گروه ساقه از ناحیه گره برش یافت (ریزنمونه 2). سوسپانسیون آگروباکتریوم (A7 و Ar318) به محل زخم ریزنمونه‌های 1 و محل گره در ریزنمونه‌های 2 تزریق شد. ماهیت تراریختگی ریشه‌ها با تکثیر ژن rolB و به وسیله واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز (PCR) تأیید شد. پس از تحریک ریشه‌های مویین با باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، آنالیز کروماتوگرافی گازی (GC) به منظور تعیین مقدار آرتمیزینین تولید شده در ریشه‌ها انجام شد. نتایج: ریشه‌های مویین 5 الی 10 روز پس از آلودگی با آگروباکتریوم تنها توسط نژاد A7ظاهر شدند. ریشه‌ها از محل زخم در ریزنمونه‌های 2 ظاهر شدند ولی ریز نمونه های 1 نکروزه شدند. بالاترین مقدار آرتمیزینین در ریشه‌های مویین تیمار شده با سوسپانسیون استافیلوکوکوس اورئوس ، 133/0 میلی‌گرم بر گرم وزن خشک محاسبه شد. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که فاکتورهای مختلفی مانند منبع ریزنمونه‌ها و نژاد آگروباکتریوم در القای ریشه مؤثر می‌باشند. همچنین باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در تحریک افزایش تولید آرتمیزینین در ریشه‌های مویین درمنه خزری مؤثر می‌باشد.